- Nie widziałaś mojego telefonu...? - Ellie wbiegła do pokoju Let z roztargnioną miną. Ostatnio ciągle coś gubiła, a chciała koniecznie zadzwonić do Cadana. Scarlett leżała na swoim łóżku nieruchomo i patrzyła w sufit. Nie wyglądała na wesołą. Czyżby kłótnia z Chrisem?
- Co jest? - spytała El z troską w głosie i przysiadła obok przyjaciółki.

Scarlett leżała na łóżku nieruchomo, wgapiając się w sufit. Nie miała ochoty na nic. Najchętniej przeszłaby te dwanaście regeneracji...
Nagle do pokoju wpadła Elliana, pytając o swój telefon.
- Nie, nie widziałam go - odparła beznamiętnie.
Za chwilę padło następne pytanie, na które Lettie odpowiedziała unosząc dłoń w stronę swojej przyjaciółki, pokazując pierścionek zaręczynowy.
- Ciągle to samo. Jak długo mogę pozostać zaręczona? - westchnęła ze smutkiem. - W końcu będę musiała wyjść za Chrisa.

- Przecież możesz to spokojnie jeszcze poprzeciągać, to dopiero pięć lat. Aleksander chciał zaręczyn, więc ma... - odpowiedziała, nieuważnie opuszczając wzrok na fragment łóżka, na którym właśnie siedziała. Poruszyła się w miejscu i uniosła na sekundę, wyciągając spod siebie zaginiony telefon. Odłożyła urządzenie na szafkę nocną i spokojnie ułożyła się obok Lettie, opierając się na łokciu. Bardzo jej współczuła, zwłaszcza że stany takie, jak ten zaczynały Scarlett ogarniać coraz częściej. Cade pewnie poradziłby jej zerwanie zaręczyn, ale Ellie nie była przecież taką buntowniczką.
- Przecież się lubicie...? - zaczęła żałośnie z pełną świadomością, że jej marna próba pocieszenia zakończy się porażką.

- Wiem, wiem - monotonnie odpowiedziała. - Ale ja nic do niego nie czuję... Nic takiego, co popychałoby mnie do ślubu...
Odrzuciła do tyłu długie włosy i skupiła wzrok na jakimś punkcie znajdującym się przed nią.
- Tak bardzo chciałabym żyć bez tych głupich zaręczyn - przewróciła oczami. - Masz rację. To dopiero pięć lat, ale w końcu będzie dziesięć, dwadzieścia, sto... Nie będę mogła już tego przedłużać.
podeszła do okna, po czym rozsunęła firanki, pozwalając promieniom dostać się do jej pokoju. Odwróciła się do Ellie:
- Chodźmy gdzieś się przejść - zaproponowała. - Muszę się nawdychać świeżego powietrza.